khmer Song: ឌុចជំរុញអោយអតីតមេសួរចម្លើយក្រោមបង្គាប់របស់ខ្លួនរំជួលចិត្តរហូតសម្រក់ទឹកភ្នែក

ដោយ ស្ទេហ្វានី ហ្សេ

១៦-០៧-២០០៩

កំបូល (ភ្នំពេញ កម្ពុជា) ថ្ងៃទី១៣ កក្កដា ២០០៩៖ លោកម៉ម ណៃ ហៅចាន់ អាយុ៧៦ឆ្នាំ អតីតមេសួរចម្លើយនៅមន្ទីរ ស-២១ នៅក្នុងសវនាការកាត់ទោសឌុច
©ស្ទេហ្វានី ហ្សេ

បន្ទាប់ ពីជនរងគ្រោះ គឺជាវេនរបស់អតីតខ្មែរក្រហមត្រូវឡើងមកបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះមុខ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការ កម្ពុជា។ នៅសវនាការថ្ងៃទី១៣ ដល់ថ្ងៃទី១៦ អតីតគិលានុបដ្ឋាយិកាខ្មែរក្រហម ឈ្មោះ ណាំ ម៉ុន អតីតប្រធានសួរចម្លើយក្រោមបង្គាប់ឌុច ឈ្មោះម៉ម ណៃ និងអតីតអ្នកយាមនៅមន្ទីរឃុំឃាំង ស-២១ ឈ្មោះ ហ៊ឹម ហ៊ុយ បានឡើងបំភ្លឺអង្គសវនាការជាបន្តបន្ទាប់។ លើកនេះ ឌុចបានធ្វើខ្លួនជាអ្នកដឹកនាំដំណើការការកាត់ទោសម្តងទៀត តាមរយៈការផ្តល់មេរៀនដល់អតីតបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់របស់គាត់ គឺលោកម៉ម ណៃ រហូតដល់កើតមានការរំជួលចិត្ត ស្រក់ទឹកភ្នែកនៅក្នុងអង្គសវនាការ ក្រោមក្រសែភ្នែកភ្ញាក់ផ្អើលរបស់សាធារណៈកម្ពុជា ដែលកាន់តែមានចំនួនច្រើន ពីមួយសប្តាហ៍ទៅមួយសប្តាហ៍។

អតីតបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់ឌុច ឡើងបំភ្លឺ តែសវនាការត្រូវផ្អាកកណ្តាលទី
ស្ថិត នៅក្នុងសំលៀកបំពាក់រុំជិតសាច់ ដោយមានពាក់ស្រោមដៃ និងបង់ក្រមាក្រហម លោកម៉ម ណៃ អាយុ៧៦ឆ្នាំ អតីតប្រធានផ្នែកសួរចម្លើយនៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងនិងធ្វើទារុណ កម្ម ស-២១ បានឡើងមកបង្ហាញមុខនៅចំពោះមុខចៅក្រមតុលាការកូនកាត់ ក្នុងនាមជាសាក្សីមួយរូប។ ប៉ុន្តែ ដំណើរការកាត់ទោសនេះត្រូវបានផ្អាកទៅវិញ ដោយសារតែមេធាវីការពារឌុច បានលើកឡើងអំពីការព្រួយបារម្ភ ទាក់ទងនឹងសហឧក្រិដ្ឋកម្មរួម ព្រោះបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់ឌុចរូបនេះអាចប្រឈមនឹងការចោទប្រកាន់ ពីសំណាក់តុលាការ និងត្រូវធ្វើសក្ខីកម្ម ដោយមានវត្តមានចូលរួមពីសំណាក់មេធាវីរបស់ខ្លួន។ ហេតុដូចនេះ អង្គជំនុំជម្រះបានសម្រេចប្រកាសផ្អាកដំណើរការសវនាការ ក្នុងការស្តាប់សក្ខីកម្មរបស់សាក្សី ដោយបញ្ជាក់ថាសវនាការកាត់ទោសឌុច នឹងបន្តធ្វើនៅថ្ងៃអង្គារ ទី១៤ ខែកក្កដា ដោយមានវត្តមានរបស់សាក្សីឈ្មោះ ម៉ម ណៃ។

កំបូល (ភ្នំពេញ កម្ពុជា) ថ្ងៃទី១៤ កក្កដា ២០០៩៖ លោកម៉ម ណៃ នៅថ្ងៃទី២ នៃការកាត់ទោសឌុច

ថ្ងៃ អង្គារ ទី១៤ លោកម៉ម ណៃបានត្រឡប់មកកាន់អង្គសវនាការ ជាមួយនឹងវត្តមានមេធាវីជនជាតិកម្ពុជាមួយរូប ប៉ុន្តែ រាល់ការឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរផ្សេងៗ សាក្សីបានឆ្លើយស្ទើរតែគ្រប់ម៉ាត់ថាលោកក្តាប់មិនបាន រឺមិនបានដឹងទេ ជាពិសេសមិនដឹងពីការធ្វើទារុណកម្មលើអ្នកទោសឡើយ។ កាលនៅមន្ទីរសន្តិសុខ ម-១៣ ដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ឌុច មុនដំបូង «លោកទទួលខុសត្រូវតែលើការដាំដំឡូងបារាំងប៉ុណ្ណោះ»។ លោកម៉ម ណៃបានរៀបរាប់ខ្លីៗ ប្រាប់លោកប្រធានតុលាការ និល ណុល ថា «ពេលយប់ ឌុចបានអោយខ្ញុំអង្គុយសង្កេតមើលរបៀបនៃការសួរចម្លើយអ្នកទោស ហើយថ្ងៃមួយ គាត់បានសុំអោយខ្ញុំសួរចម្លើយអ្នកទោសតូចតាច»។ លោកបានពន្យល់ថា លោកមានតួនាទីត្រឹមតែសួរចម្លើយអ្នកទោសតូចតាចប៉ុណ្ណោះ លោកមិនបានដឹងរឿងលំអិតនោះទេ។

កំបូល (ភ្នំពេញ កម្ពុជា) ថ្ងៃទី១៤ កក្កដា ២០០៩៖ លោក គង់ សំអុន មេធាវីរបស់លោកម៉ម ណៃ

តើ អ្នកទោសមកពីកន្លែងណា? ពួកគេត្រូវបានសួរចម្លើយ និងត្រូវបានសម្លាប់ដែររឺទេ? តើលក្ខខណ្ឌនៃការឃុំខ្លួនរបស់ពួកគេមានលក្ខណៈយ៉ាងម៉េច? អតីតមេសួរចម្លើយបានឆ្លើយជាបន្តបន្ទាប់ថា «ខ្ញុំក្តាប់មិនបាន» «ខ្ញុំមិនជឿជាក់ថាវាកើតឡើងនោះទេ» «ខ្ញុំអត់ដឹង»។ នៅពេលលោកចៅក្រម ធូ មុនី សួរសាក្សីថាតើអ្នកទោសនៅមន្ទីរ ស-២១ បរិភោគអាហារ«គ្រប់គ្រាន់ដែររឺទេ» លោកម៉ម ណៃបានផ្តល់នូវចម្លើយមួយ ដែលធ្វើអោយមហាជននៅបន្ទប់សវនាការកើតមានការមិនពេញចិត្ត៖ «តាមអ្វីដែលខ្ញុំបានឃើញ អ្នកទោសមិនមានរូបរាងស្គម ស្លេកស្លាំងនោះទេ។ [...] ពួកគេមិនស្គមពេក មិនស្លេកស្លាំងពេកទេ»។ លោកម៉ម ណៃ បានអះអាង ដោយបង្ហាញនូវភាពស្លូតត្រង់ថា «ទាក់ទងនឹងការធ្វើទារុណកម្ម ខ្ញុំមិនដែលប្រើទេ ព្រោះខ្ញុំយល់ថាការធ្វើទារុណកម្មមិនបានផ្តល់នូវចម្លើយល្អទេ»។ តើលោកធ្លាប់សួរចម្លើយអ្នកទោសស្រីដែររឺទេ? «ខ្ញុំមិនចាំទេ»។ លោកស្រីចៅក្រម Cartwright បានសួរថា តើឌុចធ្លាប់បានបង្រៀនលោកពីការធ្វើទារុណកម្មដែររឺទេ? «ទេ!»... «តើអ្នកទោសស្រីទាំងអស់នៅមន្ទីរ ស-២១ ត្រូវបានសម្លាប់ នៅថ្ងៃណាមួយ មែនដែររឺទេ?» សាក្សីបានឆ្លើយតបវិញថា «ទេ ខ្ញុំអត់ដឹងទេ»។

ដោយឡែក លោកចៅក្រមជនជាតិបារាំង ឡាវែញ បានអានឯកសារដកស្រង់មួយចេញពីចម្លើយសារភាពរបស់សាក្សីមួយរូប ដែលត្រូវបានឃុំឃាំងនៅមន្ទីរ ម១៣ និងបានអះអាងថាបានឃើញ «ចាន់» (ឈ្មោះក្រៅរបស់លោកម៉ម ណៃ) បានបាញ់ចំក្បាលមនុស្សពីរនាក់ នៅមន្ទីរ ម១៣ ដែលចងភ្ជាប់ទៅនឹងសរសរឈើ នៅកណ្តាលមនុស្សផ្សេងទៀត។ ទោះយ៉ាងណា អតីតអ្នកសួរចម្លើយរូបនេះនៅតែចិត្តរឹងដូចថ្ម។ សាក្សីបានបដិសេធ និងលើកហេតុផលមកបញ្ជាក់ថា «ជាបឋម ខ្ញុំសូមសំដែងការសោកស្តាយ។ ខ្ញុំមិនធ្លាប់ដែលបានបាញ់នរណាម្នាក់នោះទេ។ ទី២ ការឃុំខ្លួនអ្នកទោសគឺជាវិធានការចាំបាច់មួយ ខណៈពេលដែលប្រទេសជាតិត្រូវបានវាយប្រហារពីសំណាក់ពួកចក្រពត្តិ អាមេរិក តាមរយៈរបបសាធារណៈរដ្ឋ លន់ ណុល។ ការរស់នៅរបស់អ្នកទោស និងប្រជារាស្រ្តធម្មតាមានសភាពយ៉ាប់យឺន»។ ការសោកស្តាយរបស់គាត់នោះគឺ «ប្រទេសជាតិត្រូវបានឈ្លានពានពីសំណាក់សហរដ្ឋអាមេរិក បន្ទាប់មក ពីសំណាក់ប្រទេសវៀតណាម»។

នៅសវនាការ ថ្ងៃពុធ ទី១៥ លោកម៉ម ណៃ បន្តធ្វើការបំភ្លឺនៅចំពោះមុខតុលាការ។ ភាគច្រើន សាក្សីបានប្រើប្រាស់សិទ្ធិមិនឆ្លើយ ខណៈពេលសហព្រះរាជអាជ្ញាសុំអោយគាត់ទទួលស្គាល់ថាបានធ្វើចំណារលើ ឯកសារមួយចំនួន ខណៈពេលលោកស្រី Studzinsky មេធាវីដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីទី២ សួរទាក់ទងនឹងការសួរចម្លើយលើរូបលោកសាស្រ្តាចារ្យភុង តុន...។

ដោយ ឡែក នៅពេលលោកហ្រ្វង់ស័រ រ៉ូ សហមេធាវីការពារឌុច បានសួរសាក្សីថា «តើលោកមានអារម្មណ៍សោកស្តាយ ដែលធ្វើជាអ្នកសួរចម្លើយនៅមន្ទីរ ស-២១ ដែររឺទេ?» លោកម៉ម ណៃ បានឆ្លើយតបវិញថា «តាមគំនិតខ្ញុំ ពិតជាមានមនុស្សបានប្រព្រឹត្តបទល្មើស។ យោងតាមអ្វីដែលខ្ញុំអាចសង្កេតឃើញ មានមនុស្សល្អ តិចជាងមនុស្សអាក្រក់។ ដូចនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្តាយ កាលដែលមានមនុស្សល្អតិចតួច»។ សម្រាប់អ្នកផ្សេង មិនមានវិប្បដិសារីទេ។

មុននឹងបញ្ចប់សវនាការ ជនជាប់ចោទត្រូវបានអញ្ជើញឡើងមានចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើការធ្វើ សក្ខីកម្មរបស់លោកម៉ម ណៃ ដែលជាអតីតបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់របស់ខ្លួន។ ឌុចបានក្រោកឈរឡើងនិយាយទាំងស្វាហាប់ប្រាប់អោយសាក្សីនិយាយតែការ ពិតឡើងវិញ។ ឌុចបានប្រាប់លោកម៉ម ណៃអោយធ្វើខ្លួនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះប្រជារាស្រ្តដូចរូប គាត់។ «យើងស្ថិតនៅទីនេះ និងត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយប្រវត្តិសាស្រ្ត។ ដំរីងាប់ យកចង្អេរបាំងក៏មិនជិតដែរ! [...]។ យើងត្រូវគិតឡើងវិញថាតើអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើអាយុជីវិត ប្រជាជនខ្មែរជាង១លាននាក់ ដែលត្រូវបានសម្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម? គឺ បក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា។ តើនរណាជាសមាជិករបស់បក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា? ក្នុងនោះ មានខ្ញុំ និងលោក (ម៉ម ណៃ)!។ អ្វីដែលយើងព្យាយាមធ្វើនៅទីនេះ គឺបង្កើតការពិត ដែលបានកើតឡើង ដូចថា យើងសុទ្ធតែជាអ្នកស្រឡាញ់លោកភុង តុន ជាដើម»។ ស្តាប់លឺការអន្ទងចិត្តពីឌុច លោកម៉ម ណៃក៏មានសេចក្តីក្លាហានសុំតុលាការនិយាយបន្ត ដោយបានសំដែងការសោកស្តាយចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់លោកសាស្ត្រាចារ្យ មហាបរិញ្ញាភុង តុន។ និយាយដល់រឿងនេះ សាក្សីអួលដើមក បង្ហូរទឹកភ្នែកតែម្តង។

លោក ស្រី Studzinsky មេធាវីរបស់ភរិយា និងកូនស្រីលោកភុង តុន បានព្យាយាមជជីកសួរព័ត៌មានលំអិតនៃការស្លាប់របស់លោកភុង តុន។ លោកម៉ម ណៃ មានប្រសាសន៍ថា «ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍សោកស្តាយ ព្រោះខ្ញុំក៏បានបាត់បង់បងប្អូន ឪពុកម្តាយ នៅសម័យខ្មែរក្រហម ព្រមទាំងភរិយា និងកូនៗរបស់ខ្ញុំផងដែរ។ ខ្ញុំជឿជាក់នេះវាគឺជាស្ថានភាពច្របូកច្របល់។ យើងគ្មានអ្វីនៅសេសសល់ ក្រៅពីការសោកស្តាយទេ។ ប្រជារាស្រ្តកម្ពុជាជាច្រើនបានបាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងរបបកម្ពុជា ប្រជាធិបតេយ្យ។ ខ្ញុំមានការសោកស្តាយចំពោះការបាត់បង់ជីវិតរបស់ពួកគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំអាចកាត់ចិត្តបាន ដោយផ្អែកលើទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនា»។

ភ្នំពេញ (កម្ពុជា) ថ្ងៃទី១០ ឧសភា ២០០២៖ លោកហ៊ឹម ហ៊ុយ អតីតអ្នកយាមខ្មែរក្រហម នៅគុកទួលស្លែង នៅពេលថតភាពយន្តឯកសាររបស់លោកប៉ាន់ រិទ្ធី ដែលមានចំណងជើងថា «មន្ទីរស-២១ គុកសម្លាប់របស់ខ្មែរក្រហម»
©ចន វីង /Magnum

សាក្សី ថ្មីម្នាក់ទៀតបានមកផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះតុលាការខ្មែរក្រហម នាថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៦ ខែកក្កដា នោះគឺលោក ហ៊ឹម ហ៊ុយ អតីតអ្នកយាមនៅមន្ទីរ ស-២១។ សាក្សីរូបនេះក៏ធ្លាប់បានផ្តល់សក្ខីកម្មជាពិសេស នៅក្នុងខ្សែភាពយន្តឯកសាររបស់លោកប៉ាន់ រិទ្ធី ដែលមានចំណងជើងថា «មន្ទីរ ស-២១ គុកសម្លាប់របស់ខ្មែរក្រហម»។ ផ្ទុយស្រឡះពីលោកម៉ម ណៃ អតីតបុគ្គលិកមន្ទីរ ស-២១រូបនេះបានសំដែងការសហការជាមួយតុលាការ ដោយអះអាងថា «មនុស្សទាំងអស់ ដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកកាន់មន្ទីរ ស-២១ ត្រូវបានសម្លាប់ចោល»។

កំបូល (ភ្នំពេញ កម្ពុជា) ថ្ងៃទី១៦ កក្កដា ២០០៩៖ លោកហ៊ឹម ហ៊ុយ នៅពេលឡើងផ្តល់សក្ខីកម្ម នៅចំពោះមុខតុលាការកូនកាត់
©ស្ទេហ្វានី ហ្សេ

សាក្សី បានបញ្ជាក់លំអិតពីប្រតិបត្តិការផ្ទេរអ្នកទោសទៅកាន់កន្លែងពិឃាដ នៅជើងឯក។ លោកហ៊ឹម ហ៊ុយ បានរៀបរាប់ថា វិធីសម្លាប់អ្នកទោសនៅជើងឯក និងនៅទួលស្លែងមានលក្ខណៈដូចគ្នា។ អ្នកទោសត្រូវបានគេអោយអង្គុយលុតជង្គង់នៅមាត់រណ្តៅ វាយនឹងដំបងចំកញ្ចឹងក បន្ទាប់មក អារកបន្ថែមទៀត។ ក្រោយមក គេដោះសំលៀកបំពាក់ និងខ្នោះដៃចេញ មុននឹងរុញទម្លាក់ចូលក្នុងរណ្តៅ។ លោកបានបញ្ជាក់ថាការយកអ្នកទោសទៅសម្លាប់នៅជើងឯកត្រូវប្រព្រឹត្ត ទៅតែពេលយប់ប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារប្រធានប្រើ លោកបានសម្លាប់អ្នកទោសម្នាក់ដែរនៅជើងឯកនោះ។ លោកហ៊ឹម ហ៊ុយបានប្រាប់តុលាការថាលោកបានឃើញឌុចទៅជើងឯកចំនួនពីរដងដែរ ខណៈពេលជនជាប់ចោទធ្លាប់បានអះអាងថាបានទៅកាន់ទីនោះត្រឹមតែមួយដង គត់។ ប្រឈមមុខនឹងឌុច ដែលកំពុងអង្គុយនៅបន្ទប់សវនាការ លោកហ៊ឹម ហ៊ុយ មានការរារែក៖ «ខ្ញុំចាំមិនច្បាស់ទេ។ មិនដឹងថាអ្នកនោះ គឺជាឌុច រឺហ៊ (អនុប្រធានរបស់ឌុច)?»។

khmer Song

adsense link 728px X 15px

Wednesday, July 29

ឌុចជំរុញអោយអតីតមេសួរចម្លើយក្រោមបង្គាប់របស់ខ្លួនរំជួលចិត្តរហូតសម្រក់ទឹកភ្នែក

0 comments:

Post a Comment

.0.

.0.

Blog Archive

we are khmer buriram

Khmer Mystery - Funan (The Lost City) part 1

Cambodian Genocide - Pol Pot and the Khmer Rouge

I knew Pol Pot- 28 Jan 08- Part 2